adj.

argumental, argumentative, oratorical.

adj.

որ եւ ՓԱՍՏԲԱՆԱԿԱՆ. αἱτιολογικός rationalis, caussaticus, juridicalis. Պատճառաբանական. յառաջբերական պատճառաց կամ պատճառանաց իրաւացի դատելոց.

Որ ըստ իմաստասիրութեան խորշեցուցանէ զփաստաբանականն տեսակն. քանզի հա՛րկ է այն՝ որ ստոյգն գիտէ, եւ զպատճառս ընդ նմին կարծել. (Փիլ. լին. ՟Դ. 22։)

Նա պատճառս փաստաբանականս ի մէջ առնոյր. առ ահի սրտիս ասէ զայն գործեցի. (Յհ. կթ.։)