adj.

Հատանօղ զփայտ. որպէս մարդ փայտակոտոր.

Սուսեր յաղագս խահարարաց եւ փայտահատաց. (Մագ. ՟Ե։)

Մանաւանդ՝ որպէս Գործի հատանելոյ զփայտ. որ եւ ՓԱՅՏԱՏ, ՏԱՊԱՐ.

Ետու նոցա փայտահատս եւ բրիչս։ Մանգաղն տայ զինքն ի հնձօղն կամ փայտահատ ի հիւսն. (Վրք. հց. ՟Ի՟Ա։ Լմբ. սղ.։)

Փայտահարքն առին զփայտահատքն, որ է կացինն, եւ սկսան կոտորել զծառսն. (Վրդն. առակ.։)

Ըստ կրկին նշանակութեանց գրի, (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա.)

Իցէ մարդ՝ որ հարկանէ զփայտահատ (իմա՛ փայտատ) բազում անգամ, եւ ոչ կարէ հատանել զծառ. եւ է այլ՝ որ ունիցի զփորձ գործոյն, եւ սակաւ հարկանելով հատանէ զայն. իսկ փայտահատ (իմա՛ փայտակոտոր) ասէր զիմաստուն եւ զմտաւոր դատաւորս։

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Փայտահատութիւն, ութեան

Voir tout