hy    |   fr

Տրամախօսութիւն, ութեան

s.

dialectics;
dialogue.

s.

Տրամաբանութիւն, ըստ որում խօսակցութիւն ի մէջ երկուց.

Զասացելոցն, զոր ի տրամախօսութեան առնուիր ի մէջ. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տրամախօսութիւն տրամախօսութիւնք
accusatif տրամախօսութիւն տրամախօսութիւնս
génitif տրամախօսութեան տրամախօսութեանց
locatif տրամախօսութեան տրամախօսութիւնս
datif տրամախօսութեան տրամախօսութեանց
ablatif տրամախօսութենէ տրամախօսութեանց
instrumental տրամախօսութեամբ տրամախօսութեամբք