adj.

of the same family, descent or lineage, related, consanguineous.

s.

abundant, rich produce.

adj.

ἑμφύλιος tribulis, intestinus, civilis. Տոհմական. ազգային. ցեղական.

Ամպարհաւաճութիւն եւ բազում այլոց չարեաց գործա՛կ է, որք են սկզմունք օտարականաց եւ տոհմային պատերազմաց։ Գաւառք մեծամեծք եւ բազմամարդիկ՝ տոհմային հեռութեամբք աւերին. (Փիլ.։)

ՏՈՀՄԱՅԻՆ. որպէս συγγενής, συγγενικός cognatus, proximus ὀμοεθνής gentilis, ejusdem gentis Տոհմակից. ազգական. մերձաւոր. ընտանի.

Տոհմային եղբարբք հանդերձ։ Տոհմային քաղաքացւոց։ Տոհմային քաղաքակից ընկերութեան։ Բարեկամք եւ տոհմային սիրելիք։ Տոհմային բարեկամք սիրելիք. (՟Բ. եւ ՟Գ. Մակ.։)

Զազգակից տոհմայինս թողեալ։ Էին ըստ մարմնոյ ազգակիցք նորա, եւ այնպէս տոհմայինք լեալ՝ ոչինչ փրկութիւն շահեցան։ Զի իւր տոհմային զազգականօք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 19. 20։ Խոր. ՟Բ. 64։ Կանոն.։)

s.

ՏՈՀՄԱՅԻՆ. գ. որպէս Առատ բերք. cf. ՏՈՀՄԱԿԱՆ. գ.

Ընդ մեծատանըն յիմարին, որում ետուն անդք տոհմային. (Յիսուս որդի.։)