hy    |   fr

Տնկիչ

s.

planter.

adj.

Տնկօղ. որ տնկէ.

Որպէս շինօղ տան, եւ տնկիչ բուրաստանի. (Երզն. քեր.։)

Մշակ՝ առանց ծովու վաճառական, ծառոց տնկիչ, բժիշկ հողմոց. (Պիտառ.։)

Տնկիչք ամբարշտութեան. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)