to plant;
to constitute, to place, to establish, to collocate.
φυτεύω planto, complanto, novello, semino. գրի եւ ՏՆԳԵԼ. տունկ արկանել ի հող. արմատացուցանել. տնկովք զարդարել. սերմանել. ցանել.
Տնկեաց աստուած զդրախտն յեդեմ ընդ արեւելս։ Նոյ տնկեաց այգի։ Տնկեաց աբրաամ տունկ առ ջրհորովն երդման։ Մի՛ տնկեսցես անտառս զամենայն փայ տի առ սեղանովն տեառն աստուծոյ քոյ։ Ես տնկեցի, ապօղոս ջուր ետ, այլ աստուած աճեցոյց.եւ այլն։
Ծառն՝ տնկողին է, եւ վայելչուին՝ խնամոց նորա. եւ դու ոչ ծանեար, եւ պտուղ նմա ոչ ետուր. (Վրդն. դան.։)
ՏՆԿԵԼ՝ այլաբանութեամբ. καταφυτεύω, καταπήγνυμι colloco, defigo, constituo եւ այլն. Հաստել, հաստատել. կարգել. ի բնէ տպաւորել, կամ յետոյ մուծանել.
Որպէս զի թէ՝ որ տնկեսցես զնոսա ի լեառն ժառանգութեան քոյ։ Տնկեա՛ դու զժողովուրդ քո ի տեղի սրբութեան քոյ։ Տնկեցից զնոսա, եւ ոչ խլեցից։ Մոլորութիւն ի տան տեառն տնկեցին.եւ այլն։
Տնգեցին հերձուած ի մէջ հաւատացելոց։ Ի ջուրն տնկեաց հրամանն տեառն զգնալոյն բնութիւն. (Ճ. ՟Ա.։ Վրդն. ծն.։)
Օրէնքն մարդիկ տկար տնկէին ի քահանայութիւն. (Եփր. եբր.։)
Աղեքսանդրացւոց եկեղեցւոյն եպիսկոպոս տնկի յոստոս. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Տնկին ի թիկունս նորա վէրք անբժշկելիք. (Հ. կիլիկ. (որպէս ռմկ. բուսնիլ )։)
Հիւանդութիւնք տնկին ի մարդիկ։ Յայլ ցանկութեանց սա տկար է. զի ոչ ի սկզբանէ տնկեցաւ ի մեզ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա։ 21։ ՟Բ. 19։)
Յիւրաքանչիւր բարս տնկեալ է ընտրողութիւն։ Ի բնական օրինաց՝ որ ի միտսն տնկեալ է. (Բրս. հց.։ Եզնիկ.։)
Անարգեցան զոհք եւ պատարագք, եւ փոխանակ նոցա աղօթքն տնկեցան. (Մծբ. ՟Դ. (տպ. ընտրեցան)։)