adv.

cf. Տղայաբար.

cf. ՏՂԱՅԱԲԱՐ.

Ի գիրկս կուսին տղայապէս բազմի մանուկ։ Բազմի եւ ի գիրկս դստեր դաւթի տղայապէս։ (Շ. տաղ.։)

Տղայապէս առընկալեալ բարձեր ի գիրկս. (Շար.)

Որպէս մարդ կաթամբ սնանի տղայապէս. (Պիտառ.։)

Բերելով տարացոյց իւրեանց սխալանաց՝ տղայապէս եւ անփորձաբար. (Յհ. իմ. ատ.։)

Սա ո՛չ գիտնոց՝ այլ տղայապէս, մանկանց տուաւ նուսխայապէս. (Շ. այբուբ.։)