cf. Տերեւալից.
ՏԵՐԵՒԱԼԻ ՏԵՐԵՒԱԼԻՑ. ἕχων φύλλα habens folia. Լցեալ կամ լի տերեւօք. որ ունի զտերեւս լիով.
Տեսեալ զթզենին՝ խիստ տերեւալին. (Գանձ.։)
Ետես թզենի մի ի բացուստ տերեւալից ... ոչինչ եգիտ՝ բայց միայն տերեւ. (Մրկ. ՟Ժ՟Ա. 13։)
Ոչ ծառս տերեւալից՝ պտղաբեր քաղցրահամ՝ բերովք. (Ոսկ. ի յհ. մկ.։)
Ծառս տերեւալից՝ ունայն ի պտղոց։ Տերեւալից լինել, եւ պտղատու ի ժամու։ Ոչ ունելով ոստ տերեւալից. (Նար. ՟Թ։ Լմբ. սղ.։ Շ. բարձր.։)