hy    |   fr

Տենչութիւն, ութեան

s.

cf. Տենչումն.

s.

ՏԵՆՉՈՒԹԻՒՆ ՏԵՆՉՈՒՄՆ. cf. ՏԵՆՉ, ՏԵՆՉԱՆՔ.

Ադամ վասն տենչութեան կերակրոյ (անկաւ)։ Զինքնասիրութիւնսն, զնախագահիցն տենչութիւն. (Տօնակ.։ Նար. ՟Խ՟Ե։)

Իմաստուն տենչումն։ Բազում տենչումն հանճարոյ։ Լնուլ զփափաքումն տենչմանն։ Զերեւելեացս տենչմունքն. (Սահմ. ՟Ա։ Փիլ. բագն.։ Ճ. ՟Բ.։ Լմբ. ժղ.։)

Յօրըստօրէ կենացն ընթացս առաւելու հուր ի հուր, եւ ջերմ ի ջերմն, եւ տենչումն ի տենչումն. (Կլիմաք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տենչութիւն տենչութիւնք
accusatif տենչութիւն տենչութիւնս
génitif տենչութեան տենչութեանց
locatif տենչութեան տենչութիւնս
datif տենչութեան տենչութեանց
ablatif տենչութենէ տենչութեանց
instrumental տենչութեամբ տենչութեամբք