hy    |   fr

Տեղափոխութիւն, ութեան

s.

change of place, translocation, displacing, removal;
locomotion;

ast.

translocation;
cf. Տեղապահութիւն.

s.

ՏԵՂԱՓՈԽՈՒԹԻՒՆ ՏԵՂԱՓՈԽՈՒՄՆ. μετάθεσις translatio. Փոփոխութիւն տեղւոյ, փոխադրութիւն.

Զտեղափոխութիւնս աստեղաց։ Մասն լուսնի (ասի՝) անձնաչափ տեղափոխութիւն իւր. (Պիտ.։ Վանակ. տարեմտ.։)

Իսկ զի՞նչ իցէ տարազ տեղափոխման. (Բրս. ՟խ. մկ.։)

ՏԵՂԱՓՈԽՈՒԹԻՒՆ. իբր Տեղափոխանութիւն. փոխանորդութիւն ի մի աթոռ՝ փոխանակ սեպհականին.

Վերակացու կացուցանէին, զտեղափոխութիւնն ունելով մինչեւ ի ժողովն. (Սոկր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տեղափոխութիւն տեղափոխութիւնք
accusatif տեղափոխութիւն տեղափոխութիւնս
génitif տեղափոխութեան տեղափոխութեանց
locatif տեղափոխութեան տեղափոխութիւնս
datif տեղափոխութեան տեղափոխութեանց
ablatif տեղափոխութենէ տեղափոխութեանց
instrumental տեղափոխութեամբ տեղափոխութեամբք