to doubt, to have doubts, to question, to hesitate, to be irresolute, embarrassed, to demur;
— ի դիւէ, to become furious, to rage like a madman.
ἁπορέω, -ομαι, ἑξαπορέομαι haesito, haereo, dubito, quo me vertam nescio . Ի տարակոյս եւ ի վարանս անկանիլ մտօք եւ սրտիւ. ծփիլ ի խորհուրդս. տատանիլ ոգւով յայս եւ յայն կոյս. յանհնարս մտանել. զելս իրացն չգտանել. անճրկիլ, ծփալ, հոգ ընել, շուարիլ.
Տարակուսելով տարակուսեսցի երկիր։ Զահի հարաւ յակոբ, եւ տարակուսեալ էր։ Որդիքն ձեր տարակուսեալք, որ ննջեն ի կիցս ամենայն ճանապարհաց։ Յանաբժշկական ցաւս սրտից տարակուսելոց։ Կարօտեալք, այլ ոչ տարակուսեալք։ Տարակուսեալ եմ ես վասն ձեր.եւ այլն։
Տարակուսեալ թախծիւր՝ անզաւակութեանն տենչանօք տոչորեալ։ Տարակուսեալք էին ի հարկաց անտի ծառայութեան։ Նոքա մեծատանն տանջանօք տարակուսեսցին ... մի՛ սոքա տարակուսեսցին ի նեղութեան իւրեանց։ Զարհուրեալ յերկիւղէ մահու, եւ տարակուսեալ տատանէր յինքեան։ Երանելին մեսրոպ տարակուսեալ ի խորհուրդս իւր՝ առ աստուած ապաւինի. (Անան. եկեղ.։ Մծբ. ՟Ժ՟Ը։ Իգն.։ Խոսր.։ Շ. բարձր.։)
Յաղագս այսորիկ նմա՝ տարակուսելի հոգք. (Բրս. սղ.։)
ՏԱՐԱԿՈՒՍԻԼ. Երկբայիլ. յերկուանալ. երկմտիլ.
Տայ եւ նշան, զի մի՛ տարակուսեալ հեղգասցին։ Արդարն ոչ տարակուսէր ընդ այն, թէ ոչ լցաւ խոստումն աստուծոյ. (Իգն.։)
ՏԱՐԱԿՈՒՍԻԼ. Վարանիլ, տագնապիլ. նեղիլ, չարչարիլ, տառապիլ չքաւորութեամբ եւ այլովք արկածիւք.
Մի՛ ընչաւետանալ ի նոցա տարակուսելն. (Ածաբ. աղք.։)
Դէպ եղեւ դստերն յայսոյ պղծոյ տարակուսել։ Դուստր մեր այս տարակուսի ի դիւէ. (Վրք. հց. ձ։)