s.

house-steward;
chief-captain;
high-priest;
governor or ruler of the feast, high seneschal;
cf. Հացերէց.

s.

Պետ տաճարի (ըստ ամենայն նշ)։

Որպէս νεωκόρος aedituus ἁρχιερεύς pontifex ἰεράρχης qui sacris praeest. Մեհենապետ. քրմապետ. եւ քրմուհի.

Տաճարացն իսկ տաճարապետք եւ քահանայք պարտ է լինել. (Պղատ. օրին. ՟Զ։)

Հաստատել պարտ է քահանայս եւ քահանայուհիս՝ տաճարապետս լինել աստուածոցն. (անդ։)

Ենս որդի էի տաճարապետի կռոցն. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)

Որպէս Տէր տաճարի, եւ քահանայապետ.

Տաճարապետն քրիստոս այսօր եկեալ ի տաճարն. (Գանձ.։)

Որպէս νυμφαγωγός sponsae dux, pronuba, -bus. Հազարապետ տանն արքայի. եւ Հացերէց. հարսնածու. փեսաւէր.

Աբիմելէք, եւ ոքոզաթ տաճարապետ նորա. (Ծն. ՟Ի՟Ա. 22։ ՟Ի՟Զ. 26։)

Որպէս ἁρχιτρίκλινος architriclinus, qui praeest apparando convivio. Սեղանապետ. վերակացու կոչնոց.

Առէ՛ք եւ բերէք տաճարապետիդ։ Իբրեւ ճաշակեաց տաճարապետն զջուրն գինի եղեալ ... խօսի ընդ փեսային տաճարապետն. (Յհ. ՟Բ. 8. 9։)