hy    |   fr

Վրդովութիւն, ութեան

s.

cf. Վրդովումն.

s.

ՎՐԴՈՎՈՒԹԻՒՆ ՎՐԴՈՎՈՒՄՆ. θόρυβος tumultus, turbatio. Վրդով. վրդովելն, իլն.

Յինքն ամփոփեալ ի զգայութեանցն խուճապոյ, եւ ի ժխոր վրդովութենէն. (Փիլ. բագն.։)

Շարժումն խռովութեանց եւ վրդովմանց։ Խաղաղութիւն իմ ոչ ըստ աշխարհի ինչ խաղաղութեան իմանի, որ մերձունի զվրդովումն, այլ խաղաղութիւնն իմ անխառն է ի վրդովմանց։ Զբազմաստուածութեանն առ հասարակ ջնջեցին զվրդովմունս, խաղաղութիւն արարեալ բոլոր աշխարհի. (Փիլ. իմաստն.։ Նանայ.։ Խոր. հռիփս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վրդովութիւն վրդովութիւնք
accusatif վրդովութիւն վրդովութիւնս
génitif վրդովութեան վրդովութեանց
locatif վրդովութեան վրդովութիւնս
datif վրդովութեան վրդովութեանց
ablatif վրդովութենէ վրդովութեանց
instrumental վրդովութեամբ վրդովութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անվրդովութիւն, ութեան

Voir tout