ն.

ՎՐԴՈՎԵՄ ՎՐԴՈՎԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ἑκθορυβέω deturbo. Խռովել. ամբոխել. այլայլել. վեր ի վայր առնել. խախտել. դղրդել. կր. իլ.

Մի՛ վրդովեսցէ զնոսա ի քրիստոնէութեան հաւատոց։ Վրդովեաց ի պատուոց իւրաքանչիւր։ Վրդովեցաւ խաղաղութիւն. (Խոր. ՟Բ. 32։ ՟Գ. 50. 68։)

Այս յիսուս նազովրեցի զարհուրեա՛լ վրդովէ զիս։ Մի՛ վրդովեր զանձն կուսին. (Զքր. կթ.։ Տէր Իսրայէլ. յնվր. ՟Ե.։)

Ամենայն մասունք աշխարհիս շարժեալ վրդովեցաւ։ Զիա՞րդ վրդովեցան ի ճշմարտութենէս։ Վրդովեցան վասն մանկանցն օրհնաբանութեան. (Փիլ. իմաստն.։ Լմբ. պտրգ.։ Երզն. մտթ.։)

Աղէ՛ զարհուրեցո՛ դու զտունկ, վրդովեցո՛ զգետս։ ամենայն հոսանք փորձութեանց ոչ կարէն. իւիք վրդովեցուցանել զնա. (Թէոդոր. մայրագ.։ Իգն.։)