ՎԵՐԵԼՈՒԹԻՒՆ. ՎԵՐԵԼՈՒՄՆ. ՎԵՐԵԼՔ. Ի ՎԵՐ ԵԼՔ. ἁνάβασις, ἑπίβασις ascensus. Ելումն ի վեր, եւ ճանապարհ եւ աստիճանք ելիցն ի վեր կոյս. եւ Փոխումն յաստեացս.
Սա է սանդուղք յերկրէ յերկինս վերելութեան. (Խոսր.։)
Լեառնն զվերելումն ընկալեալ՝ ծխեցաւ. (Ոսկ. ի կոյսն.։)
Աստիճանք եւ սանդուղք առ երկնաւոր վերելումնն. (Ժմ. յն.։)
Ընդէ՞ր փակեցեր քեզէն քեզ զերկին, եւ զվերելիցն դուռն աղխեցեր։ Վայրէջք ի խոնարհ, եւ վերելք ի բարձունս. (Նար. ՟Խ՟Զ. եւ Նար. տաղ.։)
Վայրէջք անմարմին զուարթնոցն, վերելք ի բարձունս անբաւս. (Սիւն. տաղ խչ.։)
Զծերս (մարզել) ի հրահանգըս հանճարոյ՝ վերելս ի միտըս դնելով. (Շ. ոտ. Շ. հրեշտ.։)
Սրբոցս քոց ընտրելոցս յիսուս մաղթանօք, վերելս ի սրտիդնել ընդ նոսա տու՛ր մեզ. (Տաղ.։)
Զոգւոյ ի վեր ելս։ Ուստի եւ զ՝ի վեր ելսն եւ լաւագոյն կանգնումն յուսացայց գտանել։ Առաջին աստիճան այս լիցի ի վեր ելից հաւատացելոց. (Ածաբ. կիպր.։ Պիտ.։ Երզն. ՟ժ. խորան.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վերելութիւն | վերելութիւնք |
| accusatif | վերելութիւն | վերելութիւնս |
| génitif | վերելութեան | վերելութեանց |
| locatif | վերելութեան | վերելութիւնս |
| datif | վերելութեան | վերելութեանց |
| ablatif | վերելութենէ | վերելութեանց |
| instrumental | վերելութեամբ | վերելութեամբք |