adj. s.

որպէս cf. ՎԵՐԵԼԱԿ.

Կառք աստուածական՝ բիւրապատկեցան. (տէր վերելական. Գանձ.։)

Յեկեղեցաբլրէն արտաքս ձգեալք վերելականք պարսից (այսինքն ձիաւորք կամ ի վերելեալքն) սատակեցան. (Ուռպ.։)

Եւ որպէս Հեծանելի, նստելի. ձի, կառք.

Տեառն աստուծոյ դու վերելական. (Գանձ.։)