rose-bearing;
—ք, rose-garden.
ῤοδοφόρος rosifer. Որ բերէ յիւրմէ այսինքն բուսուցանէ զվարդ.
Վարդաբեր տնկօք. (Տօնակ.։)
Արար զտատասկն՝ վարդաբեր. (Ոսկ. լուս.։)
Իսկ ի սուրբ գիրս ՝ է անուն տեղւոյ. յն. լտ.
Հասին ի քաղաքն փտողոմէացւոց, որ անուանեալ կոչի վասն տեղւոյն յայտնութեան՝ վարդաբերք. (՟Գ. Մակ. ՟Է. 12։)
Եւ Որ բարձեալ բերէ զվարդս կողովով.
Ասէ հիւսն ցվարդաբերն. դու ի՞նչ արուեստ գիտես, եւ նա ասէ, թէ զայս սալայս (կողովս) ես կու զուգեմ. (Ոսկիփոր.։)