s.

scattering, dispersion;
defeat, rout, destruction.

s.

δισκοπρισμός dispersio. Վարատելն, իլն. ցրումն. ցիրուցան ըլլալը.

Ի վարատման ձերում ի մէջ աշխարհաց. (Եզեկ. ՟Զ. 8։)

Տէ՛ր տեսանես զվարատումն երամոց աղաւնեաց քոց յորսորդաց չարաց։ Ողբամք դառնապէս զան ի միմեանց վարատմանն պատճառս. (Սարկ. աղ. եւ Սարկ. հանգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վարատումն վարատմունք
accusatif վարատումն վարատմունս
génitif վարատման վարատմանց
locatif վարատման վարատմունս
datif վարատման վարատմանց
ablatif վարատմանէ վարատմանց
instrumental վարատմամբ վարատմամբք