Որպէս արմատ վանելոյ. Վանումն.
Զարթեաւ աղեղն քո. զի աղեղնաւորեալ աստուծոյ ի վան գալարի պրկման ձեռին իւրոյ ջարդեաց զամուրս բելիարայ. (Ոսկ. ամբակ.։)
Որպէս Վանք. օթեվան, իջեվան. (լծ. եւ Աւան. յորմէ եւ Վան քաղաք).
Ժողովեաց զցրուութիւնս մեր, արար զմեղ մանկունս վանի իւրոյ. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
ՎԱՆԻ կամ ԱԿՆ ՎԱՆԻ. որ եւ ՎԱՆԱԿՆ. κρύσταλλος crystallus, -um. իտ. cristallo. Հանք սառնատեսակ. բիւրեղ փայլուն իբրեւ զսառն.
Նմանութիւն հաստատութեան ի վերայ գլխոյ գազանացն իբրեւ զտեսիլ ական վանի. (Եզեկ. ՟Ա. 22։)