adv.

cf. Բովանդակ

cf. ԲՈՎԱՆԴԱԿ, մ. ըստ ՟Ա. նշ.

Բովանդակապէս զինելոցն եցոյց քեզ։ Ունի զամենայն բովանդակապէս. (Փարպ.։)

Մասամբ են ընդունակ չարութեան ... եւ ո՛չ բովանդակապէս. (Շ. ամենայն չար.։)