wild, savage.
եզ. սեռ՛՛. բառիս Վայր. տե՛ս անդ. (իբր յն. վայրենի. ՟Թ. եապանի)։ Իսկ յոքն. ՟Գ. իբր Վայրք.
Մի՛ ածիցեմք զվայրեօք։ Փարիսեցին լեզուաւն զվայրեօք ածէր (զբարիսիւր). (Ոսկ. մ. ՟Ա. 3։)
Եւ իբր ա. Վայրենիք.
Տնասուն կենդանեացն մարդիկ խնամօղք, իսկ վայրեացն՝ աստուած. (Վանակ. յոբ.։)