ԻՇԱՎԱՅՐ ԻՇԱՎԱՅՐԻ. ὅναγρος, ὅνος ἅγριος onager;
asinus agrestis, sylvestris. Էշ վայրենի. որ եւ Ցիռ ասի. Վայրի էշ.

Խոզ վայրենի եղեր, եւ իշավայր անապատի. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15։)

Իշավայրաց քինացելոց զարու յաւանակս ի մատաղութեան կտրելոյ. (Եզնիկ.։)

Պակաս ի՞նչ իցէ ի մարտէ իշավայրիցն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3. ձ.) (ուր տպ. իշայրիք)։

զիշավայրիս եւ զխոզս արածելով։ որսալ կինճս եւ իշավայրիս. (Խոր. ՟Բ. 21. 58։)

Թափառեալ զհետ որսոյ եւ իշավայրեաց. (Նեղոս.։)

Վայրենի իշավայրոյ հրաման ետ՝ գալ եւ բառնալ զինքն. (Վրք. հց. ձ։)