adj.

common, ordinary;
vagabond, dissolute;
vain, chatty.

adj.

ἁπερρωγότης dissolutus եւ περιττός supervacaneus. Երկրաքարշ. թուլամորթ. եւ Ընդվայրախօս. անարգ ոք՝ մեծաբան.

Դատարկք եւ վայրահարք, որք ընկղմեալ էին ի սովորութիւնս չարեաց. (Եւս. պտմ. ՟Գ. 23։)

Թէպէտեւ այլոց չիցեմ առաքեալ, այլ դէպ ձեզ եմ. տեսանե՞ս, զի ոչ էր վայրահար ոք, թէպէտեւ ունէր (աշակերտեալ) զաշխարհս ամենայն. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ընդվայրահար

Voir tout