compassion, pity;
distress, anguish, grief;
heart-burn;
սրտացաւութեամբ, compassionately, pitifully.
Սրտցաւութիւն. ցաւակցութիւն սրտի. կարեկցութիւն. եւ ճիգն մեծաջան, այլ վարի առեալ ի գործիականն՝ Սրտացաւութեամբ. որպէս մ. Կարեկցաբար, եւ Ընտանեբար. γνήσιως genuine συμμισοπονήρων una odio habens malitiam եւ πονικώτερος laboriosus. իբրու բազում ճգամբք.
Առաջի անկանէին սրտացաւութեամբ(կամ սրտցաւութեամբ) վասն առնն զուր մեռելոյ։ Առատապէս սրտացաւութեամբ (կամ սրտցաւութեամբ) հանդերձեցին զնոսա եւ յղարկեցին։ Վասն իրացս արքունի սրտացաւութեամբ ցուցանել. (՟Բ. Մակ. ՟Դ. 36. 49։ ՟Ժ՟Դ. 8։ Մի՛ դանդաղիք տալ զնա ինձ սրտացաւութեամբ։ Են բազումք, որ զսիրելն սիրեն, այլ ոչ սրտացաւութեամբ. Սարգ. յհ. ՟Է։ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ե։)
Թէ հաւատարիմ լիցի, եւ սրտացաւութեամբ ծառայեսցէ. (Վրդն. ծն.։)
Սրտի մտօք սրտացաւութեամբ խնդրէ։ Որ կամիցի ծունրդրութեան ազգ գտանել սրտացաւութեամբ. (Եւագր. ՟Ժ. ՟Ի՟Է։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | սրտացաւութիւն | սրտացաւութիւնք |
accusatif | սրտացաւութիւն | սրտացաւութիւնս |
génitif | սրտացաւութեան | սրտացաւութեանց |
locatif | սրտացաւութեան | սրտացաւութիւնս |
datif | սրտացաւութեան | սրտացաւութեանց |
ablatif | սրտացաւութենէ | սրտացաւութեանց |
instrumental | սրտացաւութեամբ | սրտացաւութեամբք |