adj.

touching the heart, moving, affecting, tender;
touched, moved;
eager, desirous, burning for;
angry, displeased, shocked, wounded, exasperated;
heart-of-fending, mournful, heart-piercing.

adj.

Որպէս Սրտառեալ, սրտմտեալ, կամ սիրտն այրեալ, սրտակիզեալ. ուստի ՍՐՏԱՌՈՒՉ ԼԻՆԵԼ. κατάπτομαι tangor, ferior, lacessor. Նեղասրտիլ. զկծիլ. դժուարիլ՝ որպէս կարեվէր խոցեալ սրտիւ. սրտջանալ.

Եւ ոչ այսպէս վշտացաւ ոք, կամ սրտառուչ եղեն՝ յանմտութենէ իւրեանց։ Իսկ ամբիծ արանցն սրտառուչ եղեալ՝ կամեցան գրով արձանացուցանել զնորա անօրէնութիւնն։ Սրտառուչ լինի մարգարէն բամբասանացն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 17։ Վրք. ոսկ.։ Նախ. երեմ.։)

Ուրասցի զանձն. որպէս թէ այլոյ մարմին տանջի, այնպէս սրտառուչ լինի (այսինքն ոչ նեղի ի սրտէ). (Մեկն. ղկ.։)

adj. adv.

Կամ ա.մ. որպէս Սրտաբեկ. սրտակոտոր. սրտակտուր. հաշեալ մաշեալ սրտիւ. լքեալ. թախծեալ. թաշխծալից. տրտում. ցաւագին. կարօտ. զրկեալ.

Սրտաբեկ սրտառուչ շրջել (զղջմամբ)։ Սրտաբեկ սրտառուչ դառնալոց է։ Սրտառուչ սրտաբեկ կացուցին։ Որոյ չարիք ի մտի կան. սրտառուչ լերդակեղի (կամ լերդակիզի)։ Հերձուածողք սրտառուչ սրտաբեկ յահեղ դատաստանին. (Ոսկ. եբր. եւ Ոսկ. ես.։ Բուզ. ՟Գ. 10։ եւ Կորիւն.։ Սեբեր. ՟Ե. ՟Զ։)

Յաւէտ ընկղմումն տրտմութեան զիմս գրաւէ սրտառուչ անձն. (Պիտ.։)

Թէ ինքն բարի էր, զբարի որդին իւր զորմըզդ չառնէր միշտ սրտառուչ։ Նմա չար ընդէ՞ր խորհեցաւ՝ առնել զնա սրտառուչ յիւրոց արարածոց. (Եզնիկ.։)

Մի՛ մերժեսցուք զնա ի մէնջ, զի մի՛ սրտառուչ զհայրն մեր կացուսցուք զաստուած. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)

Եւ որպէս Սրտակաթ. կաթոգին. անձկալից. ցաւագին. եւ Փափաքօղ.

Կցուրդն կրկնակի, բա՛ց մեզ տէր, բա՛ց, հառաչանք է սրտառուչ մարգարէիցն. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Սրտառուչ կամօք կրկնեն առ աստուած. (Լմբ. պտրգ.։)

Յոյժ սրտառուչ գոչմամբ լինէին աղօթք արքային. (Ճ. ՟Գ.։)

Քննել զգիրս, եւ զաղօթս եւս սրտառուչ մերձ դնել։ Սրտառուչ լինել զկնի զօրավարիս ի հանդիսի. (Տօնակ.։)

Թէ տանջիցեն կամ հալածեսցեն, այնպէս՝ սրտառուչ լիցի, եւ չգրիցէ ինչ. (Երզն. մտթ.) (որ հայի եւ ի ՟Ա նշ)։