adj.
Սրտաբեկ. սրտաբախ. լքեալ. անսիրտ. անյոյս. եւ Սրտակոտոր.
Մահուն երկիւղիւ սրտակտուր լինել։ Մնասցուք վերջացեալք յայս շնորհէ մեծէ սրտակտուր եւ սրտաթափ։ Դեռեւս սրտակտուր թօթափին. (Լմբ. առակ. եւ Լմբ. պտրգ.։)
Յայնմանէ սրտակտուր եղաք ի ձէնջ. (Սիւն. առ պտր. անտիոք.։)