va.

to oppose, to resist, to be obstinate, to disobey, to rebel, to be insolent.

չ.

στασιάζω seditionem excito, dissideo seditione. Ըմբոստանալ. ապստամբել. ստահակել.

Խեռեն եւ ստամբակեն, ոչ եւս արժանիս համարին զնոյն հարկս հարկանել. (Փիլ. իմաստն.։)

Ոմն ի հրեշտակաց յանմահ գնդէն ստամբակեալ։ Ոչ ոք գտաւ ստամբակեալ, եւ ելեալ ըստ ձեռն նոցա. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Գ։)

Ստամբակեալս վայրագութեամբ. (Նար. ՟Ժ՟Ա։)

Մի՛ ինչ խռովեալ ստամբակէք. (Պտմ. աղեքս.։)