va.

to cause to commit faults, to lead into error;
to cause to sin.

ն.

Պատճառ լինել սխալելոյ, վրիպեցուցանել. մոլորեցուցանել.

Սխալեցուցանեն եւ յանցուցանեն պատրօղ զգայութիւնք, ախտք, եւ այլն. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես սխալեցուցանեմ
դու սխալեցուցանես
նա սխալեցուցանէ
մեք սխալեցուցանեմք
դուք սխալեցուցանէք
նոքա սխալեցուցանեն
Imparfait
ես սխալեցուցանեի
դու սխալեցուցանեիր
նա սխալեցուցանէր
մեք սխալեցուցանեաք
դուք սխալեցուցանեիք
նոքա սխալեցուցանեին
Aoriste
ես սխալեցուցի
դու սխալեցուցեր
նա սխալեցոյց
մեք սխալեցուցաք
դուք սխալեցուցէք
նոքա սխալեցուցին
Subjonctif
Présent
ես սխալեցուցանիցեմ
դու սխալեցուցանիցես
նա սխալեցուցանիցէ
մեք սխալեցուցանիցեմք
դուք սխալեցուցանիցէք
նոքա սխալեցուցանիցեն
Aoriste
ես սխալեցուցից
դու սխալեցուսցես
նա սխալեցուսցէ
մեք սխալեցուսցուք
դուք սխալեցուսցջիք
նոքա սխալեցուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ սխալեցուցաներ
դուք մի՛ սխալեցուցանէք
Impératif
դու սխալեցո՛
դուք սխալեցուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու սխալեցուցանիջիր
դուք սխալեցուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու սխալեցուսջի՛ր
դուք սխալեցուսջի՛ք