s.

peer, noble, gentleman, patrician, esquire;
Sebooh (name of mount in Armenia);
— զատք, the highest nobility;
— գունդն ազատաց, knighthood, chivalry, squirehood.

adj. s.

ՍԵՊՈՒՀ որ եւ ՍՊԱՅ. ՍՊԱՀ. պ. սիբահի. ἰππεύς eques. իտ. cavaliere եւ γνώριμος, εὑγενής nobilis. Ասպետ. հեծեալ. ազնուական եւ ձիաւոր զօրական. ազատ. պայազատ. աւագ. կամ ըստ Հին բռ. հարկեւոր. մեծարգոյ. տես եւ ՍԱԲԱՒՈՎԹ.

Արկ յինքն եւ զսեպուհս ոմանս յայլմէ տոհմէ։ սեպուհ մի յազէն ամատունեաց. (Եղիշ. ՟Գ. ՟Է։)

Ժողով եղեալ աւագ սեպուհեացն։ Աւագացն հայոց տանուտերացն եւ սեպհացն։ Իմացեալ սիւնոյ սեպհին անօրինի։ Աւագ տանուտեարք հանդերձ աւագ սեպհօք. (Փարպ.։)

Ոմանք յաղատաց, եւ ի սեպուհ պաշտօնէից։ Սեպուհ գունդն ազատաց։ Առ սեպուհս եւ գերաշխարհիկս։ Զկոյտս նախարարութեան սեպուհն ազատաց. (Արծր. ՟Գ. 2։ Լաստ. ՟Ժ։ Նար. ՟Գ. եւ Նար. խչ.։)

Իսկ ՍԵՊՈՒՀ, սեպուհոց, Անուն լերին յեկեղեաց գաւառի։