Սենգելոս

ՍԵՆԳԵԼՈՍ որ եւ ՍԻՒՆԿԵՂՈՍ. Բառ յն. սինգէ՛լլօս. συγκέλλος syncellus. իտ. canceliere. որ էր իբրեւ Դպրապէտ եւ աւագ սարկաւագ եպիսկոպոսի.

Զքեռորդին իւր զտէր անանէ արար սենգելոս. (Ուռհ.։ 2)