Սեմագիր, գրաց

adj. s.

ՍԵՄԱԳԻՐ ՍԵՄԻԱՐ. σημειογράφος, σημαντήρ , ταχυγράφος notarius, tachygraphus, qui per notas vel velociter scribit. (ի յն. ձայնէս սի՛մա, սիմի՛օն. այսինքն նշան). Նշանագիր անձն. երագադիր գրիչ նշանակօք համառօտագրութեան. նօտար. գրագիր՝ շուտ կամ շղագիր գրօղ նոտր գրով.

Գրիչք երագագիրք սեմագիրք շրջէին ընդ նմա (որոդինեայ ՝) աւելի քան զեօթն. (Եւս. պտմ. ՟Զ. 23։)

Եւ գրէին զայս սեմիարք նոտարացի արքային. (Բուզ. ՟Դ. 5։)