cf. Պրիոն.

s.

Բառ յն. πριστής, πρίστις . նոյն ընդ Պրիոն, որպէս սղոց, եւ սղոցաձուկն.

Սքանչելի է ի մեջ այլոց եւ ձուկն պրիստէ՝ նեղ եւ երկայնաձիգ. (Վանակ. յոբ.։)