va.

to cause to look at fixedly or attentively, to cause to rivet one's gaze on.

ն.

Տալ պշնուլ. եւ յառել.

Եթէ կարճիչք յանցանաց էին դեւք, ոչ երբէք զմարդիկ ի կռապաշտութիւն յօժարեցուցանէին ... ոչ ընդ աստեղաց պշուցանել, թէ նոքա ինչ իցեն պատճառք բախտաւորութեան եւ շուառութեան. (Եզնիկ.։)

Տեսասէրք կաքաւչաց, որք ի բազմադարձ ոտսն զձեր աչս պշուցանէք. (Բաբիղ. յհ. մկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես պշուցանեմ
դու պշուցանես
նա պշուցանէ
մեք պշուցանեմք
դուք պշուցանէք
նոքա պշուցանեն
Imparfait
ես պշուցանեի
դու պշուցանեիր
նա պշուցանէր
մեք պշուցանեաք
դուք պշուցանեիք
նոքա պշուցանեին
Aoriste
ես պշուցի
դու պշուցեր
նա պշոյց
մեք պշուցաք
դուք պշուցէք
նոքա պշուցին
Subjonctif
Présent
ես պշուցանիցեմ
դու պշուցանիցես
նա պշուցանիցէ
մեք պշուցանիցեմք
դուք պշուցանիցէք
նոքա պշուցանիցեն
Aoriste
ես պշուցից
դու պշուսցես
նա պշուսցէ
մեք պշուսցուք
դուք պշուսցջիք
նոքա պշուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ պշուցաներ
դուք մի՛ պշուցանէք
Impératif
դու պշո՛
դուք պշուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու պշուցանիջիր
դուք պշուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու պշուսջի՛ր
դուք պշուսջի՛ք