false, improper, abusive, adventitious, extrinsic;
degenerate, bastard;
note, letter, bill, card;
— ի պարտուց, innocent, guiltless, faultless.
νόθος adulterinus, adulteratus, nothus (որպէս թէ Անպիտան). Անհարազատ. Խորթ.
Նշաւակ խարդախութեամբ աղարտեալ, զհարազատ եւ զբուն՝ քան զպիտակն եւ զօտար անյաջողակ ցուցանելով։ Շնորդիքն զհարազատ որդւոցն կորչեալ հանեն կարդ, եւ զընտանի ազգն օտար եւ պիտակ ցուցանեն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
ՊԻՏԱԿ. καταχρηστικός abusivus, improprius. Ումպէտ. չարաչար կամ տարադէպ առեալ ի պետս ինչ. օտար ի բուն իսկութենէ. կեղծ սուտ. խարդախեալ. շինծու.
Զբուն աստուածն թողին, եւ ի պիակսն զառածան։ Մի համարեսցիս՝ թէ նա լոյս իմանալի եւ բուն է, եւ սա լոյս ինչ երեւելի եւ պիտակ. (Սեբեր. ՟Գ. եւ ՟Է։)
Մեր ամենայն անունպիտակ է, իսկ աստծոյն՝ ճշմարիտ. (Մխ. երեմ.։)
Ճշմարիտն ի վերայ պիտակ իրաց ոչ վկայէ, զի մի երբէք պիտակ լինիցի եւ վկայութիւն նորա. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ը։)
Որ իմաստասիրելն առանց պիտակ օտարութեան է գիտուն, եւ աննենգ եւ մաքուր բարեպաշտութեան վերակացու է. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
ՊԻՏԱԿ. Օտար, որպէս հեռի, ազատ.
Պիտակն ի պարտուց. (Նար. խչ. իբր անպարտական։)
ՊԻՏԱԿ. ռամկական առմամբ, որպէս պիտանի.
Եւ որ ինչ պիտակ է թագաւորութեան. (Ոսկիփոր.։)
Իսկ (Սիր. ՟Ծ՟Գ. 7։)
Պիտակք, եւ մոլորեցոյց զքեզ . Թերեւս գրելի էր, պիտայ քո. զի ի յն. ասի, պէտս ունի քո։
ՊԻՏԱԿ. մ. cf. պիտակաբար.
Այն ձայն զքեզ ոչ խաբեաց եւ պիտակ որդի անուանեաց. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ը։)
Պիտակ զանունն կրեմք. (Լմբ. պտրգ. ստեպ։)
Պիտակ (լծ. ընդ թ. պիթի ). Թերթ գրեալ, գրելի ի պետս ինչ թղթիկ. նամակ.
Դեռեւս երեւէր արմատ գրոյն ի վերայ պիտակին, որպէս թէ եփեալ մելանաւ էր գրեալ։ Պիտակքն այն եղեն գրեալ երկոցունց եղբարցն։ Գրեա զայն ի պիտակս յայս (որ զկնի նամակ կոչի)։ Հատեք զգոտի դորա. եւ արարեալ այնպէս, գտին զպիտակն. (Վրք. հց. ՟Դ. ՟Ը։)