leisure, leisure-time, cessation, respite, vacation;
being without work or employment, want of occupation, rest, having nothing to do, idleness;
convenient time, favourable opportunity;
cf. Պարապորդ;
ժամանակ, օր —ոյ, favourable moment;
vacation, holidays;
—ով, leisurely, at one's leisure or ease;
— առնուլ, to rest, to cease from work, to be unoccupied, at leisure;
to take time, to find a favourable moment;
ի —ս դեգերիլ, to be idle;
—ոյ լինել, to rest, to repose;
— խնդրել, to seek a convenient time, to lose no opportunity;
— բերել, տալ, լինել, — կացուցանել զինքն, to take time to, to occupy oneself with, to give oneself to, to apply oneself to;
— ժամ տալ, to give time;
— ունել, to have time or leisure;
— առնել, to empty;
զի՞ կայք —, why are you idle ?
եթէ իցէ քո —, if you have time.
σχολή, ἁπραγμοσύνη otium, vacuum tempus, vacatio a negotiis. Անգործութիւն. դադարումն, եւ մինգամայն զբաղումն, ըստ որում դատարկ մնալով յայս ինչ գործոյ՝ դիւրաւ լինի դեգերիլ յայլ ինչ
Ըստ կարի եւ ըստ պարապոյի ճանապարհիդ խաղացից. (Ծն. ՟Լ՟Գ. 14։)
Ի շաբաթու՝ զի էր օր պարապոյ, ժողովէին լսել զպատգամս մարգարէին. (Իգն.։)
Ի դատարկութիւն եւ ի պարապս դեգերէին. (Ոսկ. ես.։)
Ո՞ր պարապ էր իմձ՝ կամ ժողովել. (Եւս. պտմ. ՟Է. 11։)
Յաղագս շարժութեանց բան՝ պիտանացու եւ առ տրտմբանականս է՝ առ իւրեանցն պարապս. այլեւ ոչ անգոսնելի բնական իմաստասիրութեան. (Անյաղթ ստորոգ.։)
ՊԱՐԱՊ. εὑκαιρία, τὸ εὕκαιρον opportunitas τὸ ευφυές commodum. Պարապորդ կամ դիպող ժամանակ. աղէկ ատեն.
Յայնմհետէ խնդրէր պարապ. զի մատնեսցէ զնա նոցա. (Մտթ. ՟Իղ. 16։ Ղկ. ՟Ի՟Բ. 6։)
Իբրեւ օր մի լինէր պարապոյ. (Մրկ. ՟Ղ. 21։)
Ժամանակ իւր պարապոյ գտեալ մենեզաւոս. (՟Բ. Մակ. ՟Դ. 32։)
ՊԱՐԱՊ ԱՌՆՈՒԼ. Պարապորդ եւ դիպող ժամանակ գտանել. հանգչել.
Պարապ առեալ խորհրդոց շապհոյ՝ նիւթէ չարիս ի վերայ մերոյ աշխարհիս։ պարապ առեալ ի պատերազմացն. (Խոր. ՟Բ. 81։ ՟Գ. 25. 34։)
Ոչ առին պարապ գործոյն, մինչ հասուցին յօդն անտես. (Վրդն. պտմ.։)
ՊԱՐԱՊ ԲԵՐԵԼ, ՏԱԼ, ԿԱՑՈՒՑԱՆԵԼ, եւ ԼԻՆԵԼ. որպէս Պարապել, զբաղիլ. զհետ լինել. բանի մը հետ ըլլալ.
Վարդապետացն արդարակ հարթութեամբ առ աշակերտեալսնբերել ասաց պարապ։ Զառ ի զէնսն ասացին բերել պարապ։ Միշտ պարապ բերելով իմաստութեանցն աղագաւ։ Միշտ պարապ բերելով բանի. (Պիտ.։)
Տու՛ր պարապ անձին քում կանխել ընդ ձեռնադրւթեամբքն. (Կոչ. ՟Ա։)
Որսոց եւ խաղուց պարապ զինքն հաճոյանայր կացուցանել. (Արծր. ՟Ա. 14։)
Պատան վիրաց լինի եւ կապ, թէ ոք սըմին լինի պարապ. (Շ. յիշ. սողոմ.։)
ՊԱՐԱՊՈՎ մ. εὑκαίρως opportune. Ի դէպ ժամու. եւ ժամ պարապոյ գտեալ.
Խնդրէր՝ թէ զիարդ պարապով մատնեսցէ գնա. (Մրկ. ՟Ծ՟Դ. 11։)
Յաւուրս պահոց ընթեռնուլ, զի պարապով լուիցեն։ Գնացէք յարկս ձեր, եւ ես պարապով քննեցից, եւ գտից զպատճառն. (Մխ. երեմ.։ Տէր Իսրայէլ. յուլ. ՟Ժ՟Ե.։)
Լուեալ եթէ թագաւորն հայոց պարապով շինէ եկեղեցի. (Վրդն. պտմ.։)
ՊԱՐԱՊ ա. իբր ռմկ. այսինքն Պարապորդ. դատարկ. անգործ. եւ Ընդունայն. ... ἁπράγμων otiosus.
Ետես զնոսա պարապս, եւ ասէ. ընդէ՞ր ոչ աշխատիք. (Վրք. հց. ՟Ծ՟Ը։)
Զի՞ կայք պարապ.
Ընդդէմ դնելով պարապ կալոյն զգործասիրութիւն. (Յհ. գառն. խր.։)
Առաքէր առ կայսրն լեւոն՝ օգնել նմա, եւ նա չէր պարապ. (Վրդն. պտմ.։)
Զզէն յայնժամ սրել պիտի՝ որ պարապ է (ոք, կամ ժամն). (Ոսկիփոր.։)
Պարապ ճառից մի՛ ուշ դներ. (Վրք. հց. ձ։)
Պարապ ժամ. Միջոց.
Ցրուէ զհետամուտսն, եւ տայր պարապ ժամ գնալոյ արշակայ. (Խոր. ՟Գ. 46։)