adj.

τιμωριτικός pertinens vel tendens ad mulctam, vindictam, incrudelis. Որ ինչ անկ է պատուհասի, այսինքն պատժոյ եւ սպառնալեաց. պատուհասօղ վրէժխնդիր. գին. անխնայ.

Բարձեր զպատիժ պատուհասական. (Գանձ.։)

Եւ է գործ բարկացողին՝ գոլն տանջանական եւ պատուհասական։ Է առաքինութեան յատուկ՝ ոչ տանջանական գոլն եւ ոչ պատուհասական, այլ հանդարտ եւ հեշտական եւ ներողական. (Արիստ. առաք.։)

Որոշական է, որ եւ պտուհասական. որպէս եւ դաւիթ որոշէ պատուհասիւ զչասն. (Ոսկիփոր.։)