adj.

made of cord;
—եայ խարազան, scourge of cords, rope's end.

adj.

ՉՈՒԱՆԵԱՅ կամ ՉՈՒԱՆԷ ՉՈՒԱՆԵՂԷՆ. Կազմեալն ի չուանէ. չըվանէ. յն. ի չուանաց. ἑκ σχοινίων ex funiculis.

Արար խարազան չուանեայ. (Յհ. ՟Բ. 15։)

Հեզական չուանեայ քաղցր խարազան փրկչին. (Արշ.։)

Ունէր խարազան չուանեայ կարկամ յոյժ. (Վրք. հց. ՟Դ։)

Նեղեսցին ի փոշւոյ եւ ի շարաւոյ եւ ի չուանեղէն գօտեաց. (Գէ. ես.։)

Ընդէ՞ր խարազան չուանէ առնէ։ Չուանէ գօտի. (Վանակ. հց.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չուանեղէն չուանեղէնք
accusatif չուանեղէն չուանեղէնս
génitif չուանեղինի չուանեղինաց
locatif չուանեղինի չուանեղէնս
datif չուանեղինի չուանեղինաց
ablatif չուանեղինէ չուանեղինաց
instrumental չուանեղինաւ չուանեղինաւք