cf. Չուանեղէն.
ՉՈՒԱՆԵԱՅ կամ ՉՈՒԱՆԷ ՉՈՒԱՆԵՂԷՆ. Կազմեալն ի չուանէ. չըվանէ. յն. ի չուանաց. ἑκ σχοινίων ex funiculis.
Արար խարազան չուանեայ. (Յհ. ՟Բ. 15։)
Հեզական չուանեայ քաղցր խարազան փրկչին. (Արշ.։)
Ունէր խարազան չուանեայ կարկամ յոյժ. (Վրք. հց. ՟Դ։)
Նեղեսցին ի փոշւոյ եւ ի շարաւոյ եւ ի չուանեղէն գօտեաց. (Գէ. ես.։)
Ընդէ՞ր խարազան չուանէ առնէ։ Չուանէ գօտի. (Վանակ. հց.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)