hy    |   fr

Չորեքաղի, ղւոյ

s.

tetrachord.

adj. s.

ՉՈՐԵՔԱՂԵԱՆ ՉՈՐԵՔԱՂԻ. Որ ունի չորս աղիս կամ լարս. որպիսի է նուագարան՝ քառակի աղեօք.

Որպէս զչորեքաղեան երգարանս տե՛ս դու զմեզ։ Ետ ի նա փոքրիկ չորեքաղի մի։ Չորեքաղւոյ ձայն հնչեաց ի մէջ եկեղեցւոյն. (Ոսկիփոր.։)