vn.

to disbelieve;
not to believe, not to give credit to.

չ.

Ոչ հաւատալ. անհաւատ կամ անհաւան գտանիլ.

Եթէ ինձ, ասէ, չաւատաս, գոնէ առնն հաւատա՛. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)

Զորս գեհենիւ դատապարտէ՝ զչաւատացեալսն ի նոցանէ (կամ չաւատացեալն ի նոցանէ). (Շ. խոստ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ամ, ացի

Voix Active

Indicatif
Présent
ես չաւատամ
դու չաւատաս
նա չաւատայ
մեք չաւատամք
դուք չաւատայք
նոքա չաւատան
Imparfait
ես չաւատայի
դու չաւատայիր
նա չաւատայր
մեք չաւատայաք
դուք չաւատայիք
նոքա չաւատային
Aoriste
ես չաւատացի
դու չաւատացեր
նա չաւատաց
մեք չաւատացաք
դուք չաւատացէք
նոքա չաւատացին
Subjonctif
Présent
ես չաւատայցեմ
դու չաւատայցես
նա չաւատայցէ
մեք չաւատայցեմք
դուք չաւատայցէք
նոքա չաւատայցեն
Aoriste
ես չաւատացից
դու չաւատասցես
նա չաւատասցէ
մեք չաւատասցուք
դուք չաւատասջիք
նոքա չաւատասցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ չաւատար
դուք մի՛ չաւատայք
Impératif
դու չաւատա՛
դուք չաւատացէ՛ք
Exhortatif (thème du passé)
դու չաւատասջի՛ր
դուք չաւատասջի՛ք