hy    |   fr

Չարչարութիւն, ութեան

s.

cf. Չարչարանք.

s.

ՉԱՐՉԱՐՈՒԹԻՒՆ ՉԱՐՉԱՐՈՒՄՆ. cf. Չարչարանք՝ ըստ ամենայն առման.

Երբեմն այլազգ ի չարչարութիւն յեղյեղեալ, եւ դարձեալ յառողջութիւն եկեալ։ Չարքն ի չարչարութենէ տանջանաց երկուցեալք՝ ի չար իրաց խորշին. (Փիլ. նխ. ՟ա.։)

Զի շունչ զգայ զչարչարութիւնն. (Եփր. համաբ.։)

Ցանկանալով ցանկացայ ուտել ընդ ձեզ զչարչարումնս զայս (այսինքն զպասեք չարչարանաց). (Գէ. ես.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չարչարութիւն չարչարութիւնք
accusatif չարչարութիւն չարչարութիւնս
génitif չարչարութեան չարչարութեանց
locatif չարչարութեան չարչարութիւնս
datif չարչարութեան չարչարութեանց
ablatif չարչարութենէ չարչարութեանց
instrumental չարչարութեամբ չարչարութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անչարչարութիւն, ութեան

Աստուածաչարչարութիւն, ութեան

Voir tout