s.

evil-doing, malfeasance.

s.

Չարարարն գոլ. չարիս առնելն.

Առ իւրեանցն գրգռին պաշտօնեայս յարձակել չարարարութեամբ. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չարարարութիւն չարարարութիւնք
accusatif չարարարութիւն չարարարութիւնս
génitif չարարարութեան չարարարութեանց
locatif չարարարութեան չարարարութիւնս
datif չարարարութեան չարարարութեանց
ablatif չարարարութենէ չարարարութեանց
instrumental չարարարութեամբ չարարարութեամբք