evil-doing, malfeasance.
Չարարարն գոլ. չարիս առնելն.
Առ իւրեանցն գրգռին պաշտօնեայս յարձակել չարարարութեամբ. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | չարարարութիւն | չարարարութիւնք |
| accusatif | չարարարութիւն | չարարարութիւնս |
| génitif | չարարարութեան | չարարարութեանց |
| locatif | չարարարութեան | չարարարութիւնս |
| datif | չարարարութեան | չարարարութեանց |
| ablatif | չարարարութենէ | չարարարութեանց |
| instrumental | չարարարութեամբ | չարարարութեամբք |