adj.

extremely envious;
vying in evil.

adj.

φθονερός invidus. Ունօղն զչար նախանձ. չարայաչաղ. չարակն. մախող. նախանձոտ.

Չարանախանձ խաւարն ի ներքս մտեալ՝ զչարութիւնն գործեաց։ Ապստամբ զօրութիւնքն եւ չարանախանձքն. (Ածաբ. մկրտ. եւ Ածաբ. կիպր.։)

Այս գործ էր չարանախանձ դիւին։ Յայնժամ չարանախանձքն՝ եւ անդր եւս յաչաղելով՝ փոխեցին զնա ի կոկիսոնէ յարափսուս. (Վրք. ոսկ.։)

Տե՛ս, զինչ գործէր այնուհետեւ չարանախանձն. (Ճ. ՟Ա.։)

Յոյժ չարանախանձ է գազանն՝ առնն վարդապետի։ Յոյժ չարանախանձ է դեւն մարդոյ աղօթելոյն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ժ՟Բ։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Բ։)

Չարանախանձ գտաւ առ մարդն բանսարկուն։ Ետես զպատիւ մարդոյն չարանախանձ բանսարկուն. (Մաշկ.։)

Դժնեայ եւ չարանախանձ եւ պարսաւելի՝ միանգամայն եւ կոյր իսկ վատթարն. (Փիլ. լին.։)

Հի՞մ չարանախանձ ժանեօք ի կորստեանն յուղարկէք խորխորատ. (այլ ձ. չարախանձ) (Պիտ.։)

Զհաբէլ վասն յեղբօրէն զչարանախանձն կրելոյ». (Կամրջ.) իմա՛ կամ ընթերցի՛ր՝ զչար նախանձն։