adj.

eatable, comestible;

s.

eater;
—ք, food, eatables.

adj. s.

ἑσθιόμενος manducandus, edendus, edibilis βρώσιμος, βρώτος esculentus, edulis προσφάγιον opsonium. Որ ինչ ուտի. զոր լինի ուտել. կերակուր. ճարակ. ուտւելու.

Ամենայն ծառ, կամ զամենայն փայտ ուտելի։ Ամենայն ուտելի կերակրոց։ Ի մէջ ուտելեացն կենդանածնաց, եւ ի մէջ չուտելեացն անասնոց։ Մովսեսի չէր հրամայեալ ուտելի առնել զվասն մեղացն.եւ այլն։

Միթէ ունի՞ք ինչ ուտելոյ». այսինքն ուտելի ընդ հացի. (Յհ. ՟Ի՟Ա. 5։)

Ուտելեաց եւ ըմպելեաց պարապեալ. (Խոր. ՟Բ. 21։)

ՈՒՏԵԼԻ. որպէս Կերօղ. որ ուտէն. ἕσθων edens, vescens.

Անկցի ի բերան ուտելեաց. (Նաւում. ՟Գ. 12։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անուտելի

Դժուարուտելի

Չուտելի

Voir tout