adj. s.

ՈՒՌԿԱՆԱՐԿ ՈՒՌԿԱՆԱՒՈՐ. ἁμφιβολεύς piscator (mittens retia). Արկօղ զուռկան յորս. ունօղ եւ ի կիր առօղ զուռկան. ցանցորդ. ձկնորս.

Յերկոցունց կողմանց երկու դասք ուռկանարկացն զմի գոգ ի մէջ արգելուն։ Գտանի մի բնութիւն եւ մի արուեստ ուռկանարկացն. (Սեբեր. ՟Գ։)

Ցանցորդքն եւ ուռկանաւորքն սուգ առցեն. (Ես. ՟Ժ՟Թ. 8։)