hy    |   fr

Ուռեց

cf. Ուռոյց.

adj. s.

ՈՒՌԵՑ ՈՒՌԷՑ կամ ՈՒՌԻՑՔ. Ուռոյցք, եւ ուռուցեալ.

Սէր զուռէց կողմ սրտմտութեան բժշկէ. (Եւագր. ՟Գ։)

Ոչ վէրք յայտումն, որ է ուռէց. (Գէ. ես.։)

Իբրեւ զխղխայթեալ շարաւով ուռիցք. (Վրդն. ծն.։)