cf. Ուժգին.
cf. ՈՒԺԳԻՆ. ըստ կրկին նշ. κατὰ κράτος vi λιγρῶς argute, stridulo, stridens եւ այլն.
Քանդել ուժգնակի։ Վերծանեսցուք զդամբանականն ուժգնակի։ Ուժգնակի արձակել ձայն։ Ուժգնակի հնչեալ լինին փողոցն ձայնք։ Ուժգնակի շնչէին։ Հողմն ուժգնակի շնչեցեալ. (Պրպմ.։ Թր. քեր.։ Մագ. ՟Ա.։ Յհ. իմ. ատ.։ Լաստ. ՟Ժ՟Ա. ՟Ժ՟Բ։)
Աստեղքն թօթափէին ուժգնակի. (Լմբ. յայտն.։)
Դրունք ուժգնակի կային աղխեալ. (Ոսկիփոր.։)
Ոչինչ այլ այսպէս ուժգնակի հիացումն զարմացման բերել. (Պիտ.։)
Անձրեւք ուժգնակիք։ Ուժգնակի գոռոզ բռնութեամբ։ Ընդ ուժգնակի բախման թնդելոյ ներքնային խորոց. (Նար. ՟Ծ՟Ե. ՟Ծ՟Ը. ՟Հ՟Թ։)
Հա՛ր ուժգնակի զդէմս չարին, որպէս եւ զիս եհար ուժգին. (Շար.։)
Ուժգնակի գոչմամբ մաղթիւք՝ զմեղս սպանողացն մաքրէր. (Շ. տաղ.։)
Դիոգինէս ի սեղանի ումեմն՝ յուժգնակի մատռուակել նմա, եւ նա ընկալեալ՝ վայթէր զգինին. (Պիտառ. (իբրու բռնադատելով, կամ ստէպ)։)