adj.

σφοδρότερος vehementior ἁλκιμότερος robustior. Կարի ուժգին. սաստիկ յոյժ.

Անձրեւ եթէ ուժգնագոյն իցէ։ Ուժգնագոյն բանիւք վարի, եւ այր աւազակաց կոչէ զնա։ Ուժգնագոյն ալիք, կամ գործ, անիրաւութիւն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 22։ Ճ. ՟Գ.։ Պիտ.։)

Նաբուկոդրոսորոս, որ ուժգնագոյն էր քան զհերակղէս. (Եւս. քր. ՟Ա։ եւ Խոր. ՟Բ. 7։)

Ոչ եթէ վարկպարազի տարակուսանօք, այլ յոյժ ուժգնագունիւք եւ դժուարալուծիւք. (Անյաղթ պորփ.։)

adv.

σφοδρότερον, σφοδρῶς vehementius, -ter.

Ուժգնագոյն գելուլ։ Ուժգնագոյնս պատուհասել։ Ուժգնագոյն բառնալ զբեռինս չարչարանաց։ Կակղագոյն կամ ուժգնագոյն. (Նիւս. կազմ.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 28։ Իսիւք.։ Փիլ. բագն.։)

Ուժգնագոյն քան զայլ աւուրցն հարկանիջիք զփողսն. (Եղիշ. յես.։)