cf. Որակ.
որ եւ ՈՐԱԿ. ποιότης, ποιόν qualitas, quale. Որպիսութիւն. զգածումն. հանգամանք. գոյն. պէսպիսութիւն.
Մի տեսակ որակութեան՝ ունակութիւն եւ տրամադրութիւն։ Կրականք որակութիւնք եւ կիրք։ Քառորդ սեռ որակութեան՝ ձեւ։ Նմանս՝ աննմանս՝ ըստ որակութեանց միայն ասին. (Արիստ. ստորոգ.։)
Որպէս որք զմեղր ճաշակել՝ ի նմանէ որակութեամբն գիտացին քաղցր զմեղրն. (Կիւրղ. գանձ.։)
Աղ անհամեալ, եւ պակասեալ ի բնաւորական իւրմէ որակութենէ՝ չէ իմիք պիտանացու. (Սարկ. քհ.։)
Զլիճ մի ծովուց ի յորակութիւն գեղոյ (սեւակի) յեղեղեցից։ Ոչ որակութեամբ նմանեալ, եւ ոչ քանակութեամբ կշռեցեալ. (Նար. ՟Թ. ՟Լ՟Դ։)
Ի տատասկաց վերայ պարզել, որակութեամբ արեան ներկեալ։ Ի զանազան որակութեանց թելոց կատարեալ. (Շ. վիպ.։ Լմբ. պտրգ.։)
Մարդ ի ձիոյ տեսակարարաւ տարբերութեամբ զանազանեալ գտաւ՝ բանականին որակութեամբ. (Պորփ.։)
Անմարմինքն ո՛չ են ընդ որակութեամբ, եւ ոչ ունին նմանութիւն գունոյ եւ ձեւոյ. (Պիտառ.։ Ստէպ վարի եւ ի գիրս Փիլոնի, ի գիրս կլիմաքեայ, եւ այլն։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | որակութիւն | որակութիւնք |
| accusatif | որակութիւն | որակութիւնս |
| génitif | որակութեան | որակութեանց |
| locatif | որակութեան | որակութիւնս |
| datif | որակութեան | որակութեանց |
| ablatif | որակութենէ | որակութեանց |
| instrumental | որակութեամբ | որակութեամբք |