cf. Ողողանամ.
որպէս կր. վերնոյն (=ՈՂՈՂԱՆԵՄ). Ողողիլ. ընկղմիլ. լուանիլ. լոգանալ.
Արտաշիր անհուն սկսաւ ողողանիլ յանառակ ցանկութիւնս. (Խոր. ՟Գ. 63։)
Փոխանակ սուրբ մկրտութեանն հանապազ ողողանիլ (այլազգեաց) ջրով։ Ողողանիլ ջրով գետին՝ մաքրել միայն զերեւելին. (Արծր. ՟Բ. 4։ Սամ. երէց.։ Շ. եդես.։)
Արտօսր ցաւագնական, որով ողողանի աղտեղութիւն տղմոյն մեղաց. (Սարկ. աղ.։)
Եւ որպէս Ողողանալ, յողբս համակիլ.
Զի՞ ճչես եւ ողողանիս վասն մահուան առն քո. (Ոսկ. թես.։)